Tongentaal

Toen Jezus op het punt stond deze wereld te verlaten, maakte Hij duidelijk dat overal waar het evangelie verkondigd zou worden, er twee soorten mensen zouden zijn: zij die geloven en zij die niet geloven. Over de ongelovigen zegt Hij dat het oordeel hen zal treffen:”Wie niet gelooft zal geoordeeld worden'”(Marc. 16 : 16B). En dan spreekt Hij over een vurige oven, een plaats van geween en tandengeknars, van een poel des vuurs. Hij vergelijkt de ongelovigen met onkruid dat verzameld wordt om verbrand te worden (Matth. 13 : 30, 42; Mal. 4 : 1).

Dit zijn vreselijke dingen die de ongelovigen en de afvalligen te wachten staan. Wij prijzen de Heer dat de genade tijd nog steeds voortduurt en dat iedere zondaar zich nog kan bekeren en Jezus als Heiland en Verlosser aannemen. Wat zegt Jezus over de gelovigen? Allereerst zullen zij zich laten dopen, de doop in water is de eerste geloofsdaad. Het oude leven wordt bewust met Jezus begraven om als een nieuw leven op te staan, gered van de toorn Gods. Gelijk Noach in de ark beveiligd werd tegen de zondvloed die mens en dier vernietigde (1 Petr. 3 : 20, 21).

Dan spreekt Jezus over de tekenen die de gelovigen zullen volgen. Dit volk zal te herkennen zijn aan bovennatuurlijke tekenen die zullen volgen op het geloof in Jezus. Eén van de tekenen die de gelovigen zullen volgen, is het spreken in nieuwe tongen. Wij zien in Hand. 2 dat dit het eerste teken is dat geopenbaard werd bij de uitstorting van de Heilige Geest; “Zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen met andere tongen te spreken, zoals de Geest het hun gaf uit te spreken” (Hand. 2 : 4).

Let wel, het is niet de Heilige Geest die in tongen spreekt, maar aan de GELOVIGE wordt deze bovennatuurlijke bekwaamheid gegeven om te spreken in tongen of talen, die zijzelf niet verstaan, maar die de Geest hen geeft uit te spreken. Welk een wonderbaar teken. Het verstand kan het niet bevatten, maar de nieuwe mens, de wedergeboren mens, de nieuwe natuur, begint de Heer te loven en te prijzen in onbekende talen. Terwijl hij dit doet bemerkt hij dat de bovennatuurlijke kracht van Gods Geest hem vervult. In Handelingen zien wij dat na dit eerste teken van het spreken in tongen ook de andere tekenen volgen. De zieken worden genezen en de duivelen uitgeworpen in de Naam van Jezus. Zolang er gelovigen op aarde zijn, zullen ook al deze tekenen er zijn; totdat Jezus wederkomt op de wolken des hemels; totdat wij Hem zullen zien en het volmaakte gekomen zal zijn (I Cor. 13 : 8-12). Dan zullen wij Jezus volmaakt kennen, zoals Hij ons kent. Maar tot aan die tijd blijft het bidden in tongen het innigste contact met de Heer.

Het spreken in tongen kan op verschillende manieren worden gebruikt. In het begin, bij de doop met de Heilige Geest, is het tot God gericht bidden. De gelovige aanbidt en verheerlijkt Jezus als zijn Heer. “Niemand kan zeggen: Jezus is Heer, dan door de Heiligen Geest” (l Cor. 12 : 3b). Hij verkondigt de grote daden Gods in een taal die hijzelf niet verstaat; soms echter leidt de Heer het zo dat er mensen zijn die het horen en ook kunnen verstaan. Zo was het op de Pinksterdag. Wel 15 verschillende talen werden verstaan door het volk dat daar samenstroomde in de tempel, om de bovennatuurlijke dingen te zien en te horen die daar gebeurden. Ook in onzen tijd komt het voor dat de nieuwe tongen door een der aanwezigen wordt verstaan. Dit zijn uitzonderingen, als regel wordt het door niemand verstaan. “Want wie in een tong spreekt, spreekt niet tot mensen maar tot God, want niemand verstaat het; door de Geest spreekt hij (de gelovige) geheimenissen” (1 Cor. 14 : 2).

Vele mensen vragen: “Wat heeft het spreken in tongen voor nut als niemand het verstaat?” Gods Woord zegt: “Wie in een tong spreekt, sticht zichzelf” (1 Cor. 14 : 4). Het is een wonderbaar ding om in geheimenissen met God te spreken en te ervaren hoe ons geloof daardoor wordt opgebouwd en de liefde Gods het hart doorstroomt als een fontein. O neen, gesticht worden is niet een soort aangenaam vroom gevoel van extase ontvangen, gesticht worden is vervuld worden met die kracht die de wereld overwint, de gehele legermacht van de satan overweldigt. Stichten is: geloof opbouwen, dat is het belangrijkste werk dat gebeuren moet in deze wereld, voordat Jezus komt. “Want al wat uit God geboren is overwint de wereld, en dit is de overwinning die de wereld overwonnen heeft; ons geloof” (1 Joh. 5: 4).

Door het bidden in tongen nemen wij onze geloofspositie in en weten wij dat alle machten onder onze voeten zijn en dat ons geloof de wereld overwonnen heeft. “Maar gij, geliefden, bewaart uzelf in de liefde Gods, door uzelf op te bouwen in uw allerheiligst geloof, door te bidden in den Heiligen Geest” (Jud. 20). Nog belangrijker dan het stichten van onszelf is het stichten van de gemeente. Wij kunnen echter nooit de gemeente stichten als wij niet zelf gesticht zijn. “Het is de Geest die levend maakt” (Joh. 3 : 63). De Geest werkt echter niet door gebouwen en organisaties maar door MENSEN die hun hart hebben geopend om deze gave Gods te ontvangen. Jezus zegt niet: “Stromen van levend water zullen de gemeenten en kerken binnenstromen, maar Jezus zegt: “Wie in Mij GELOOFT, gelijk de Schrift zegt (Schriftuurlijk geloof dus), stromen van levend water zullen UIT ZIJN BINNENSTE VLOEIEN” (Joh. 7 : 38). Daarom zullen wij door het gebruik van de eerste gave van de Geest, het spreken in tongen, onszelf stichten om daarna door de andere gaven des Geestes, de stromen van levend water te laten vloeien, waardoor de Gemeente levend en krachtig wordt.

Gods Woord maakt het duidelijk dat de gaven des Geestes aan de kinderen Gods worden gegeven om de Gemeente, het lichaam van Christus, op te bouwen tot volkomenheid. God geeft zowel bedieningen (o.a. apostelen, profeten, evangelisten, herders en leeraars) als ook de gaven des Geestes, om de Gemeente op te bouwen, “Om de heiligen toe te rusten tot dienstbetoon, tot opbouw van het Lichaam van Christus, totdat WIJ allen de éénheid des geloofs en der volle kennis van den Zoon Gods bereikt hebben … de volheid van Christus” (Ef 4 : 13).

Toegerust met de gaven des Geestes wordt elk lid van het Lichaam van Christus in de bediening gesteld om hieraan mee te bouwen. “En aan Hem (Christus, het Hoofd) ontvangt het gehele Lichaam als een welsluitend geheel en bijeengehouden door den dienst van al zijn geledingen, naar de kracht die elk lid op zijn wijze oefent, dezen groei des lichaams, om zichzelf op te bouwen in de liefde” (Ef 4 : 16).

De satan wil altijd verdelen, verstrooien, neerdrukken. Maar de Heilige Geest wil opbouwen, verenigen en tot volheid leiden. Daarom geeft de Heilige Geest, bij monde van Paulus in de Corinthe-brief de aanwijzingen hoe de gaven des Geestes het best kunnen worden gebruikt tot opbouw van de gemeente. Wij zagen dat het bidden in tongen in de eerste plaats is gegeven tot stichting van onszelf, toch is het ook gegeven tot stichting van de Gemeente, maar dan in samenwerking met de tweede gave, de vertolking der tongen. Paulus schrijft: “Zo moet ook gij, omdat gij naar geestelijke gaven streeft, trachten uit te munten tot stichting van de gemeente. Derhalve. moet hij, die in een tong spreekt, bidden, dat hij het moge uitleggen” (1 Cor. 14 : 12, 13). In dit gedeelte van vers 6-19 maakt Paulus het duidelijk dat het geen nut heeft om tot de gemeente te spreken in tongen zonder vertolking het is alsof wij in de lucht zouden ‘spreken (vers 9b).

De Heer wil dat al Zijn kinderen in tongen spreken (I Cor. 14 : 5). Het is een van de tekenen die de gelovigen volgen. In de gemeente mag iedereen in tongen spreken die ook in geloof de vertolking uit spreekt zodat de Gemeente zal worden opgebouwd. Paulus noemt het spreken in tongen in de Gemeente ook wel “een zegen uitspreken” met uw geest (1 Cor. 16: 16). In de Bijbel is zegenen dikwijls een woord van belofte en zegen uitspreken namens God. Denk bv. hoe de aartsvaders aan het eind van hun leven hun zonen zegenden (Gen. 27 : 27-40; Gen. 48, 49)

Wij kunnen door de Heilige Geest geinspireerd een woord van God tot het volk spreken. Niemand zal er echter zijn “amen” of “halleluja” op kunnen zeggen als wij niet eerst de vertolking hebben uitgesproken. Niets is meer tot zegen en tot opbouw van de Gemeente dan een zuivere aanbiddingsdienst, waarin de Heer spreekt tot Zijn volk, in tongen met vertolking of profetie. Waar vinden we dit tegenwoordig nog in diverse pnkster of charismatische gemeentes vanwege onjuist gebruik.

Voor lezers die onbekend zijn met deze werking van de Heilige Geest, wil ik even verklaren dat een profetie een boodschap is die God uitspreekt tot Zijn volk, door middel van een van Zijn kinderen, die vervuld is met de Heilige Geest, dit geschiedt in de eigen taal. Ook door de gave van tongen met vertolking spreekt de Heer Zijn boodschappen tot de Gemeente maar dan eerst in een onbekende taal, die als regel niemand verstaat met daarop volgend de vertolking, ook in de eigen taal. Juist naarmate de eindtijd nadert en de wederkomst van de Heer nabij is, wil de Heer spreken tot Zijn volk. Alles wat de Heer op aarde gaat doen, wil Hij eerst door Zijn knechten op aarde bekend maken. “Voorzeker, de Here Here doet geen ding of Hij openbaart Zijn raad aan Zijn knechten, de profeten” (Amos 3 : 7).

Daarom heeft de Heer, speciaal voor de eindtijd, het gebruik van de gaven des Geestes bestemd. “Het zal zijn IN DE LAATSTE DAGEN”, zegt God, “dat Ik zal uitstorten van Mijn Geest op alle vlees (alle vlees=ook de heidenen); en uw zonen en uw dochters zullen profeteren en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouden zullen dromen dromen: ja, zelfs op mijn dienstknechten en Mijn dienstmaagden zal Ik in die dagen van Mijn Geest uitstorten en zij zullen profeteren voordat de grote en doorluchtige dag des Heren komt” (Hand. 2 : 17-20). “Zo dan, mijn broeders, streeft ernaar te profeteren, en belemmert het spreken in tongen niet. Laat alles betamelijk en in goede orde geschieden” (1 Cor. 14 : 39, 40).

Enkel berichtnavigatie

Nieuwer bericht →